read the printed word! Proudly Pinoy!

Binong Is Da Man

5

Posted by Whang | Posted in , , , , | Posted on Martes, Mayo 31, 2011



Iba talaga ang moment na hatid ng ulan. Habang bumubuhos kasi ang malakas na ulan, nanunumbalik ang samu't saring alaala na ilang taon na ring tahimik na nahimlay sa memorya ni Whang... (haist, emo talaga!... ^^)

Kusang nagbalik ang isipan nya sa pinapasukang unibersidad pitong taon ang nakaraan.

Mag-isa syang napangiti. Naalala nya kasi sina Binong, Beheng, Tao, at Mami --- mga ka-tropa nya noong college. Naalala nya yung mga panahong hindi pa sila mga enhinyero at hindi pa Whang si Whang.

Nagpaparamihan pa sila ng INC at 4.00 noon. Yung singko pilit at palagi nilang iniiwasan pero may mga pagkakataon talaga na hindi sila nakaka-ilag...

Si Binong lang ang laging pasado. Palibhasa ipinanganak nang may calculator at T-square sa magkabilang kamay... lol. Sya yung tipong kahit saan mo ilagay, nangunguna. Mapa-advanced math, engineering drawing, PLC programming, memorazation ng dates at events sa history, maging sa inuman!... lahat na!

Noong minsan hindi alam ni Whang kung bumilib sya o nainggit lang kay Binong. Yun kasing equation na buong gabi nyang sinubukang sagutan, na-solve kaagad nito ng wala pang tatlumpong minuto. Bangis!

Kaya hindi nya naiwasang mangarap na sana (kahit konti lang...) maging kasing-utak naman sya ni Binong para magkaroon naman ng saysay yung pagputol sa puno na ginawang papel na pinag-print-an ng grades nya! Whew!

Mabuti nalang hindi mayabang si Binong sa kabila ng katalinuhan. Higit sa lahat, mabuti nalang at hindi sya madamot. Nagpapa-kopya kasi sya. Pero hindi sya basta nagpapa-kopya dahil pinapaintindi nya sa kumukopya yung kino-kopya nila. Minsan nga mas natututo pa sina Whang sa kanya kaysa sa mismong guro... Peace! ^^

Napabuntong-hininga si Whang. Pansamantalang naputol ang pag-e-emote nya. Hindi sinasadyang napasilip sya sa bintana. Ambon na lang ang kanina'y malakas na ulan. Malalim narin pala ang gabi. Kaya pala nakakaramdam na sya ng antok. Sumunod ay natagpuan na lamang nya ang sarili na dinadala ng sariling paa papunta sa kwarto nya.

Oo nga pala, may isang linya si Binong noon na tuluyan nang nanirahan sa utak ni Whang hanggang sa naka-graduate sila...

"Wag kayong magmadali. Pag nagmadali kayo, mabilis nyo lang din makakalimutan yung natutunan nyo. Ang labas parang wala ka naring natutunan."

O di ba wagas? ^0^



P.S. Hindi po ito tribute para kay Binong. Buhay pa po si Binong at kasalukuyang umuunlad... lol






Ulan, Ulan , Ulan

2

Posted by Whang | Posted in , , | Posted on Sabado, Mayo 28, 2011



From the vast space of heavens,

A million drops of rain

From the grounds of the Earth,

Two nuns running for the convent


Mabuhay! ^^




                                                        Photo Courtesy of DeviantArt



Mt. Gulugod Baboy (Experience Lang)

3

Posted by Whang | Posted in , , , | Posted on Miyerkules, Mayo 25, 2011




"SAAB"... yan ang napagkasunduan naming ipangalan sa team namin bago umakyat ng Gulugod Baboy. Hindi ko rin alam kung bakit iyon ang napili (brand name kasi yun ng Radar)... lol... Siguro tinamad lang talaga kaming mag-isip kaya Saab nalang --- madali nang tandaan, mukang maganda pang pakinggan.

Sabagay, wala naman yun sa pangalan. Ang importante na-enjoy namin ang pag-akyat at narating namin ang tatlong peak. Yeahba ^^

525 meters above sea level ang Gulugod Baboy. Tamang-tama para sa mga baguhang tulad namin. Hindi naman kasi talaga kami mountaineers! Sadyang magagala lang. Magagala na naghahanap ng magandang galaan matapos ang ilang buwang pakikipagtitigan kay computer at pakikipag-tuos kay DeltaV sa loob ng opisina.

Ilang araw at gabi rin akong na-excite nun bago natuloy ang akyat. Matagal-tagal rin kasi naming pinlano yun dahil iniiwasan namin ang ulan. Pero dahil napaka-unpredictable na ni Mother Nature, hindi rin kami tuluyang nakaligtas sa ulan. Sabi nga ni kaibigang Vin dahil daw yun sa nauusong Global Warming. ^^

Maganda naman ang panahon nung simulan namin ang hike. Mainit, asul ang langit na halos walang ulap. Sa kabila ng paghahabol ng hininga nagawa parin naman naming kumanta, magtawanan, magbiruan, at maligaw! Wala daw kasi masyadong dumadaan doon sa trail na sinusundan namin kaya medyo burado na sya.





Halos isang oras pa kaming naglakad at gumawa ng sariling daanan sa gitna ng mga talahib. Isa -isa kong tiningnan at pinakiramdaman ang mga kasama ko.

Si Dudung na kanina panay ang pagpapatawa, biglang nagseryoso at nanguna sa lakaran. Napansin ko na bumibilis ang lakad ni tukmol. Halatang ayaw maabutan ng dilim!

Si Gertz naman tahimik lang na nakasunod kay Dudung. Hindi sya nagsasalita, parang ang lalim ng iniisip! Sinubukan kong hulaan ang iniisip nya pero hindi ko nagawa... lol

Sa likuran ko naman ay ang reporter namin na si Panops. Hinihingal narin sya at tagaktak na ang pawis sa mukha. Kanina bini-video nya ang mahaba naming paglalakbay, pero nang lingunin ko sya hindi na nya hawak ang camera. Malamang nangalay na si tukmol.

Kasunod naman ni Panops si Ka Ghogie. Mukhang nag-e-enjoy si loko. Hindi nya alintana na naliligaw kami at mukhang nababasa ko ang sinisigaw ng utak nya. "PASSION! ITO ANG PASSION KO!!!"... lol... Sabagay hindi ko sya masisisi. Yung pagkaligaw kasi ay isa sa mga exciting na nangyari sa grupo.

Kasunod ni Ka Ghogie si Master Von. Gaya ni Panops ito daw ang unang beses na aakyat sya ng bundok. Hinihingal narin sya pero hindi nagrereklamo. At sa aming lahat, itong si Master Von lang ang may kakayahang magtext habang naglalakad paakyat ng bundok. Lufeet!

Higit dalawang oras na kaming naglalakad nun. Hindi ko alam kung gaano pa kalayo ang lalakarin namin. Basta ang alam ko, kailangan na naming magmadali bago pa kami tuluyang maabutan ng dilim.

Sa di malamang kadahilanan bigla kong naalala yung lolo na pinagtanungan namin ng direksyon nang magsimula kaming umakyat.

"Lo, san po ba ang daan papuntang Gulugod Baboy?" magalang na tanong ni Master Von sa matandang tahimik na nakaupo sa upuang kawayan.

"Nak-ow kalayo! Anim na kilometro pa ang lalakarin ninyo Utoy!"

Napangiti at napapa iling nalang ako sa naalala. Kasi naman.... malayo nga!




Tatlumpong minuto pa bago namin narating ang base camp at nakapag set up ng tent. Kaunti na lang ang nalalabing liwanag sa paligid.

Tatlumpong minuto ulit ang nagdaan bago tuluyang bumuhos ang napakalas na ulan. Sinabayan pa nina kulog at kidlat. Tila nagpapagalingan at nagpapalakasan pa ang tatlo kaya mabilis na napasok ng tubig ang mga tent namin. Nasubok pa tuloy ang husay namin sa paglilimas!... lol. Dahil narin dun kaya kumita sa amin ang katagang "papiga".




Heto pa ang isang hindi malilimutang experience--- yung moment na binalot ng ulap ang paligid. Yay! Nagtalo-talo pa kami kung ulap nga yun o fog lang. Sa huli nagkasundo rin kaming lahat na ulap nga yun.. lol



Heto naman ang tumambad sa amin sa ikalawang araw ng aming pagliliwaliw ^^... Ito ay kuha mula sa pangalawa at pinakamataas sa tatlong peak ng Gulugod Baboy. Priceless ang view ng sunrise na mukhang sunset ^^




Ito naman ay kuha mula sa pinakamababa sa tatlong peak. Dito nakipag-yakapan sa ulap si Dudung at lima pa nyang kasama... lol...




Hindi naman namin intensyon na gayahin ang logo ng "band of brothers". Gusto lang naming kunan ang sarili namin katabi nung puno, at ito ang kinalabasan... ^^



Ang paglalakbay pabalik sa tent. Kuha ni Dudung ^^... Wala na kaming paki-alam sa piktyuran dito habang naglalakad. Pero dahil passion daw ni Dudung yung photography kaya kami nagkaroon ng ganitong pic. ^^




Natatandaan ko isang linggo bago kami umakyat sabi ko gusto kong makita yung 3D version ng Naruto. Hindi ko inakala na sa Gulugod Baboy ko lang pala matutunghayan ang labanan nina Naruto at Mojo Jojo... lol..





Ito ang naging eksena nang ipinagtanggol ni AstroBoy si Mojo ^^... Hanep!




Bago umuwi nakahirit pa ng piktyur. Nakakapanghinayang kasing umuwi nang wala man lang pic ng summit ^^ . At last kompleto na kaming anim! Salamat sa tripod ni Ka Ghogie.




Nakakapagod, nakakatuwa, nakaka-buhay, nakaka-excite. Masarap matulog sa bahay tuwing weekends. Pero masaya din namang magpakapagod minsan sa labas. ^^
Experience lang.

Mabuhay!!!




Swan

2

Posted by Whang | Posted in , ,


A lovely swan on the lake of Naad
Swam so silently on the waters so calm
The world is hers to wander around
Threat were the hunters with bullets in their hands

Mabuhay!



Photo Courtesy of DeviantArt

桜

2

Posted by Whang | Posted in , ,



A yellow leaf fell down from a tree
On a cold morning of May
It did not touch the moist Earth
On a spider's web it sways

Mabuhay! ^_^


A Day On The Alley

1

Posted by Whang | Posted in , , , , | Posted on Sabado, Mayo 14, 2011


a middle-aged man in stripes
waiting for the bus to arrive
on his hand is a box of cake
all for his sons and daughters to take

on the bench was a woman
constantly checking her phone
the gentle breeze caressed her hair
but she never seem to have known
in her eyes were madness, love, and worries in one

on the alley was a blind beggar
he finds joy in singing and playing his guitar
on his right was a conspicuously brown box
inside were tokens he treasured
a gift from those who heard

inside the store was an angelic face
working late on a night of May
tired as she is, she blinked her sleepiness away
and let out a sweet smile
for everyone who came by

on a table inside that store
a woman in red stiletto sipped her coffee and still want more
off to work on the thirty-eighth floor
while the others were heading home

amidst this crowd is a host of wandering thoughts
a bearer of questions, both wonderful and mysterious

with eyes longing for adventure
a pad and a pen just an inch beside her

she sat alone on an alley
and wrote every piece of thought that came her way



E.L.A

2

Posted by Whang | Posted in , , , | Posted on Linggo, Mayo 8, 2011


There was not a day that you left me
There was not a moment that you turned your back on me
There was not a time that you haven't checked on me
There was not a minute that you weren't beside me

Your gentle voice is there to guide me
Your warm embrace to comfort me
Your torch to light my way
Your smiles to strengthen me

If I thought your rules were once annoying,
I'm sorry
If I had made efforts planning how to break them,
I'm sorry
For all the worries I've caused you
I'm sorry

I might have told you "I love you"
still those words can't convey...
Thank you Mom,
Thanks for being the reason why I'm me

HAPPY MOTHER'S DAY MOM!!! ^0^
I LOVE YOU



A Moment

2

Posted by Whang | Posted in , , , , , , | Posted on Biyernes, Mayo 6, 2011



A walk by the trail,

A sit by the lake,

A stare at the sun,

A moment with the one


Mabuhay!! ^^

  

Next
Previous
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...